kierowanie_akcjaJeśli znajdziesz się na miejscu zdarzenia (wypadku, pożaru), a nie ma służb ratowniczych, zgodnie z  prawem, masz OBOWIĄZEK udzielenia natychmiastowej pomocy poszkodowanym. Jeśli nie ma na miejscu osoby zdecydowanej i kompetentnej, która z racji np. zajmowanego stanowiska "dowodzi" akcją, z chwilą przystąpienia do działania możesz przejąć kierowanie akcją. Z tą chwilą stajesz się KIERUJĄCYM DZIAŁANIAMI RATOWNICZYMI. Pamiętaj, że wszystkie decyzje i polecenia  kierującego są NIEPODWAŻALNE i OSTATECZNE! a wszyscy bez wyjątku MAJĄ OBOWIĄZEK im się podporządkować!

Jeśli znajdziesz się na miejscu zdarzenia (wypadku, pożaru), a nie ma służb ratowniczych, zgodnie z  prawem, masz OBOWIĄZEK udzielenia natychmiastowej pomocy poszkodowanym. Jeśli nie ma na miejscu osoby zdecydowanej i kompetentnej, która z racji np. zajmowanego stanowiska "dowodzi" akcją, z chwilą przystąpienia do działania możesz przejąć kierowanie akcją. Z tą chwilą stajesz się KIERUJĄCYM DZIAŁANIAMI RATOWNICZYMI. Pamiętaj, że wszystkie decyzje i polecenia  kierującego są NIEPODWAŻALNE i OSTATECZNE! a wszyscy bez wyjątku MAJĄ OBOWIĄZEK im się podporządkować!

kierowanie_akcja_gasnicza

źródło: images.icnetwork.co.uk

Jako kierujący masz obowiązek powiadomić służby profesjonalne oraz zabezpieczyć miejsce wypadku. Stajesz się odpowiedzialny za przebieg działań ratowniczych oraz osoby będące na miejscu i w pobliżu zdarzenia.

W przypadku przybycia jednostek OSP i PSP, obowiązany do przejęcia kierowania jest kierujący z jednostki zawodowej.

W przypadku przybycia na miejsce zdarzenia dowódców tej samej hierarchii, obowiązany do przejęcia kierowania jest dowódca z jednostki, dla której miejsce zdarzenia stanowi teren własnego działania.

Kierowanie działaniem ratowniczym są obowiązani przejąć w kolejności: 
1) dowódca zastępu, 
2) dowódca sekcji, 
3) dowódca plutonu, 
4) strażak uprawniony przez komendanta, kierownika lub szefa jednostki, 
5) strażak uprawniony do kierowania taktycznego.

Kierujący działaniem ratowniczym może:

* zarządzić ewakuację ludzi i mienia,
* wstrzymać ruch drogowy oraz wprowadzić zakaz przebywania osób trzecich w rejonie działania ratowniczego,
* przejąć w użytkowanie na czas niezbędny dla działania ratowniczego nieruchomości i ruchomości, środki transportu, sprzęt, ujęcia wody, inne środki gaśnicze, a także przedmioty i urządzenia przydatne w działaniu ratowniczym.

Strażacy biorący udział w akcji ratowniczej, w zakresie niezbędnym do prowadzenia akcji, mają prawo korzystania z: dróg, gruntów i zbiorników wodnych państwowych, komunalnych i prywatnych, a także komunalnych i prywatnych ujęć wodnych i środków gaśniczych.

STAN WYŻSZEJ KONIECZNOŚCI
Art. 26. Kodeksu Karnego
§ 1. Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego.
§ 2. Nie popełnia przestępstwa także ten, kto, ratując dobro chronione prawem w warunkach określonych w § 1, poświęca dobro, które nie przedstawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego.
§ 3. W razie przekroczenia granic stanu wyższej konieczności, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.
§ 4. Przepisu § 2 nie stosuje się, jeżeli sprawca poświęca dobro, które ma szczególny obowiązek chronić nawet z narażeniem się na niebezpieczeństwo osobiste.
§ 5. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy z ciążących na sprawcy obowiązków tylko jeden może być spełniony.


Przepisy dotyczące działań ratowniczych to m.in:

- Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej. Dz. U. Nr 81, poz. 351 z 1991 r. z póź. zm. – tekst jednolity www.straz.gov.pl.

- Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej. Dz. U. Nr 88, poz. 400 z 1991 r. z póź. zm. – tekst jednolity www.straz.gov.pl.

-Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1992 r. w sprawie zakresu i trybu korzystania z praw przez kierującego działaniem ratowniczym. Dz. U. 1992.54.259.

- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 grudnia 1999 roku w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Dz. U. Nr 111, poz. 1311 z 1999 r.

- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2001 roku w sprawie szczegółowych zasad kierowania i współdziałania jednostek ochrony ppoż. biorących udział w działaniu ratowniczym. Dz. U. Nr 82, poz. 895 z  2001 r.

- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 lipca 1992 roku w sprawie zakresu i trybu korzystania z praw przez kierującego działaniem ratowniczym. Dz. U. Nr 54, poz. 259 z  1992 r.

- Rozporządzenie MSWiA z dnia 17 listopada 1997 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpieczeństwa i higieny służby strażaków oraz zakresu ich obowiązywania w stosunku do innych osób biorących udział w akcjach ratowniczych, ćwiczeniach lub szkoleniu. Dz. U. Nr 145, poz. 979.